پیش نوشت: با یک هفته تاخیر تولد جوزپه تورناتوره شاعر سینما رو تبریک میگم. و سپاسگزارش هستم به خاطر فیلمهای خوبی که ساخته و دیدم.

شاعر سینما

تورناتوره یکی از کارگردانهایی هست که در فیلمهاش احساسات انسانی موج میزنه. و مخاطب میتونه عمیق ترین تجربه های احساسی خودش رو در دیدن فیلمهای تورناتوره تجربه کنه. به همین خاطر بهش میگن شاعر سینما. چون فقط فیلم نمیسازه بلکه با فیلم ساختن مثل یه شاعر تمام احساسات و عواطف انسانی مخاطب رو درگیر میکنه. تورناتوره تاثیری بر روح و روان مخاطب میذاره که مخاطب احساس میکنه یکی از عمیق ترین تجربه های زندگیش رو از سر گذرونده. برای من فیلمهای تورناتوره صحنه به صحنه در یادم باقی میمیونه. فکر میکنم شاید برای اکثر مخاطبینش هم همین طور باشه.

تجربه من با تورناتوره

اولین فیلمی که از تورناتوره دیدم افسانه 1900 بود. با این که این فیلم بر اساس یک داستان تخیلی نوشته و ساخته شده اما انقدر واقعی و زنده به نظر میرسه که اثر عمیقی در روح آدم میذاره. برای من دیدن 1900 فقط دیدن یک فیلم نبود. بلکه یک سفر احساسی با تاثیری شگرف بود. آنقدر عمیق که هنوز بعد از 15 سال و چندین بار دیدن این فیلم میمینم بگم این فیلم بهترین فیلمی هست که در تمام عمرم دیدم و بیشترین تاثیر احساسی را بر من گذاشته است.

افسانه 1900

افسانه هزار نهصد روایت زندگی مردی عجیب به نام 1900 هست. مردی که روی کشتی به دنیا آمده و استعداد عجیبی در نواختن پیانو داره طوری که در سراسر جهان شهره شده. در حالی که تمام عمرش رو روی کشتی زندگی کرده. و در تمام عمرش هرگز حتی یک بار پاهاش خشکی رو لمس نکرده. تا همین جاش به اندازه کافی عجیب هست. تصور کنید همین کسی که نمیتونه روی خشکی راه بره و از این کار ترس داره و هرگز از کشتی پیاده نشده عاشق دختری میشه که از روی خشکی آمده. دختری که مسافر موقت این کشتی هست و به زودی پیاده خواهد شد…

ویژگی سینمای تورناتوره

تورناتوره استاد به تصویر کشیدن دوراهی های زندگی انسان هاست. دوراهی هایی که منجر به کشکمشهای شدید درونی و روحی می شه. دوراهی هایی که ادمها به راحتی نمیتونن یکی از راه ها را انتخاب کنن. و در نتیجه انتخاب هاشون ازشون آدمای جدیدی می سازه… . آدمی که به کلی با آدم قبل از اون دوراهی فرق داره… . این رو در مالنا هم می شه دید. در سینما پارادیزو هم همین طور و در دیگر آثارش نیز… شاید از همین جهت باشه که اینقدر تاثیر عمیق بر مخاطبینش میذاره. به خاطر دست گذاشتن روی دوراهی های زندگی انسانها…

در افسانه 1900 میبینیم که چطور این آدم عجیب بین پیاده شدن از کشتی و شروع یک زندگی جدید و پیاده نشدن از کشتی دچار یک کشمکش روحی میشه. و چطور به سختی یکی رو انتخاب میکنه.

اگر افسانه 1900 یا مالنا یا سینما پارادیزو رو دیدید و مثل من عجیب درگیر فضای فیلم شدید خوشحال میشم نظرتونو زیر همین پست در مورد این فیلم بدونم.

محمد رضا شعبانعلی هم یه پست خوب در مورد سینما پارادیزو داره که توصیه میکنم حتما بخونیدش.اینجاست: فیلم سینما پارادیزو را ندیده ام و هرگز هم نخواهم دید.

پی نوشت: این متن کوتاه قطعا برای تشکر از تورناتوره برای تمام زیبایی هایی که در سینما خلق کرده خیلی کم و نابسنده هست. این نوشته کوتاه رو صرفا به عنوان یک #یادهست کوچک و تبریک تولد و اظهار خوشحالی از وجود داشتنِ تورناتوره درنظر بگیرید. بعدا حتما باز هم در مورد تورناتوره مینویسم. فعلا ممنونم آقای تورناتوره به خاطر فیلمهای خوبی که ساختی.


0 دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *